Rodzice i Uczniowie! 

Myśląc o końcu roku szkolnego i analizując całą sytuację możemy dojść do kilku wniosków.

Zachęcam do przeczytania, przeanalizowania i przemyślenia minionego roku szkolnego.

Maj/czerwiec to czas kumulacji stresu zarówno u jednych "czy zdam?"/ czy moje dziecko zda? jak i u drugich "czy zdobędę czerwony pasek?" / czy moje dziecko będzie wzorowym uczniem?

Sytuacja nr 1 wynika z całorocznego podejścia do obowiązku szkolnego, zatem nadrabianie rocznych zaległości programowych w przeciągu jednego, czy dwóch tygodni jest conajmniej niemożliwe (rozmiar zaległości/ilość przedmiotów etc).

Student idzie na sesję i zdaje egzamin, uczeń ma wykazać się systematyczną i stałą pracą w przeciągu całego roku szkolnego. Mając na względzie wiek naszych uczniów 7-14 lat - kwalifikacja uczeń -  powinni systematycznie pracować na ocenę przez cały rok. Będąc przygotowanym do zajeć, posiadając niezbędne przybory, wykazując kulturę osobistą oraz przynajmniej minimum chęci - będąc aktywnym i uzyskując poprawne oceny, dbając o frekwencję a tym wszystkim okazując szacunek nauczycielowi i pozostałym kolegom w klasie, bo przecież wszyscy dążymy do sprawiedliwej oceny - do której mamy pełne prawo.

W sytuacji nr 2 mamy do czynienia z AMBICJĄ, a niekiedy z przerostem ambicji, która nie zawsze jest dobrym motywatorem a często jest najsilniejszym czynnikiem stresogennym.

Zastanawiając się czy jest ona w tym przypadku wskazana? - oczywiście, że tak, acz "zdrowa ambicja" na miarę i indywidualne możliwości każdego ucznia. Analogicznie odnosząc się do rywalizacji - tylko zdrowa rywalizacja daje spełnienie, pozwala się cieszyć i osiągać zwycięstwo dające satysfakcję = pełnię szczęścia. 

Analizując dzisiejsze czasy i potrzeby rynku pracy warto zastanowić się, czy nagrody, paski, średnia są kluczem do sukcesu, gwarantem dobrej pracy, czy tylko chwilowa satysfakcją?

Tak więc należy na spokojnie przełożyć możliwości na zamiary, pomóc dziecku przez cały rok w zdobywaniu wiedzy, pozytywnych ocen i nauce. Należy uspokoić nadambitne plany własne i dostosować do możliwości dziecka (przeładowaną ilość kursów, zajęć pozalekcyjnych itp.), skupić się na systematycznej pracy przez cały rok, co pozwoli uniknąć wielu stresów i przygotowań do uzyskania celującej cenzurki na koniec roku.

Zatem cieszmy się wszystkich małych i większych sukcesów, doceniajmy wysiłek niekoniecznie przekładając go na  stopnie, pielęgnujmy wrażliwość, twórczość i empatię u dzieci.

Moim szczęściem było spotkać wielu uczniów i ich rodziców wykazujących chęci zmian, tak więc wystawiam moim uczniom "własne świadectwa".

Serdecznie dziękuję za spotkania, rozmowy, wspólne pokonywanie trudności.

Pozdrawiam SERDECZNIE i przesyłam każdemu zasłużone świadectwo,

do zobaczenia w przyszłym roku szkolnym :) 

obraz pochodzi z zasobów internetowych

z wyrazami szacunku

psycholog

mgr Karolina Bartusiak