Z uwagi na specyfikę terapii logopedycznej ważne jest, by zadawane przez logopedę ćwiczenia były wykonywane codziennie przez 15 minut, zawsze w obecności rodzica, który wskaże ewentualne błędy. Ćwiczenia są zapisywane lub wklejane do zeszytu. Uczeń jest zobowiązany do codziennego przećwiczenia całych ostatnich zajęć, a raz w tygodniu całego zeszytu. 

Uczeń powinien przynosić zeszyt A4 na każde zajęcia z logopedą.

 

Rodzic: Zobowiązuje się dbać o regularne uczestnictwo dziecka w zajęciach przestrzegać zaleceń logopedy i współpracy z nim w zakresie oddziaływań wobec dziecka oraz w wykonywaniu z nim ćwiczeń w domu. Jeśli zajdzie taka potrzeba, zadba o konsultacje z lekarzem specjalistą i dostarczy terapeucie stosowne dokumenty (opinie, wyniki badań, konsultacji). Rodzic ma prawo w dowolnym momencie zrezygnować z terapii, o czym uprzedzi logopedę. Ma świadomość, iż postępy terapii zależą od regularnych ćwiczeń z dzieckiem w domu i przestrzegania zaleceń terapeuty. Rodzic przyjmuje do wiadomości, iż brak pracy w domu lub powtarzający się brak zeszytu będzie traktowane jako rezygnacja z udziału w terapii indywidualnej.

Logopeda: Zobowiązuje się prowadzić terapię logopedyczną z najwyższą możliwą starannością, przy wykorzystaniu dostępnej  wiedzy oraz informować rodziców o postępach dziecka, a także przygotowywać materiały do pracy w domu i udzielać rodzicom wszelkich potrzebnych wyjaśnień co do sposobu wykonywania ćwiczeń. Zapewnia, że terapia będzie prowadzona z zachowaniem zasad poufności.

Regulamin uczęszczania na terapię logopedyczną:

1.     Czas trwania zajęć logopedycznych jest dostosowany do potrzeb oraz indywidualnych                  możliwości dziecka. Zajęcia odbywają się w małych grupach 2-4 dzieci.

2.     W zajęciach mogą brać udział jedynie dzieci zdrowe (tzn. bez kataru, kaszlu, gorączki, bólów głowy, brzucha, chorób zakaźnych, itp.).

3.     Udział dziecka w zajęciach oparty jest na zasadzie regularności i systematyczności ćwiczeń, aż do całkowitego opanowania materiału programowego niezbędnego do całkowitej korekty rozpoznanej wady wymowy lub zaburzenia mowy. Wyjątki, to wypis z woli rodzica, bądź braku systematycznego uczestnictwa w zajęciach. Zasady do wglądu w procedurach (zakładka informacje ogólne).

4.     Rodzice mogą uczestniczyć w zajęciach logopedycznych oraz powinni konsekwentnie ćwiczyć z dzieckiem w domu i stosować się do zaleceń logopedy.

Cele i główne zadania terapii:

Jak przebiega terapia logopedyczna?

Należy sobie zdawać sprawę, iż zlikwidowanie wady wymowy u dzieci nie następuje podczas jednego spotkania z logopedą. Najczęściej terapia trwa kilka lub kilkanaście miesięcy, a może trwać nawet kilka lat (jeśli u dziecka występuje wiele wad wymowy).
W naszej szkole systematyczność zajęć przewidziana jest na uczestnictwo dziecka jeden raz w tygodniu. Konieczna jest dobra współpraca logopedy z rodzicami.
O skuteczności terapii logopedycznej decyduje systematyczność uczęszczania na zajęcia, kontynuacja pracy w domu tzn. ćwiczenie tego, co polecił logopeda. Praca w domu polega najczęściej na ćwiczeniu narządów artykulacyjnych, zwłaszcza języka i warg oraz na utrwalaniu wymowy poszczególnych głosek w sylabach, wyrazach i zdaniach.

Dlaczego niektóre dzieci nie mówią poprawnie?

Przyczyną wielu wad wymowy jest wadliwe funkcjonowanie aparatu mownego, np.:
nieprawidłowe oddychanie, trudności z wydobywaniem głosu, mała sprawność ruchowa narządów artykulacyjnych, zwłaszcza języka i warg, zaburzony słuch fonetyczny i fonemowy oraz nieprawidłowy wzór do naśladowania w domu, np. wady wymowy rodziców i opiekunów, naleciałości gwarowe.

Jakie są najczęściej spotykane u dzieci wady wymowy?

Do najczęściej występujących wad wymowy należą:

Seplenienie (tzw. sygmatyzm) międzyzębowe to wada wymowy polegająca na wsuwaniu języka między zęby przy wymowie głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż (rz), cz, dż.
Seplenienie boczne można zauważyć, gdy podczas mówienia głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż (rz), cz, dż strumień powietrza uchodzi bokiem, a język ułożony jest niesymetrycznie.
Parasygmatyzm występuje, gdy głoski: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż (rz), cz, dż są przez siebie zastępowane.
O reraniu mówimy, gdy dziecko nie wymawia głoski r i jest ona zastępowana przez l lub j. Niekiedy r wymawiane jest nieprawidłowo: wargowo, tylnojęzykowo, gardłowo (tzw. francuskie r).
Kappacyzm to wada wymowy przejawiająca się w zamienianiu głosek k na t oraz g na d. Zdarza się, że podczas mówienia głoski dźwięczne zastępowane są przez ich bezdźwięczne odpowiedniki. Mówimy wtedy o mowie bezdźwięcznej.
Nosowanie to wymawianie głosek ustnych „przez nos” oraz trudności w wymowie głosek nosowych.

 Jeśli  dziecko mówi niepoprawnie, to nie jest to tylko problem z mówieniem, ale i z uczeniem się. Zaburzona mowa jest też przyczyną wielu niepowodzeń szkolnych (np: trudności w czytaniu i pisaniu, zakłócone kontakty z rówieśnikami). Dziecko z wadą wymowy ma zwykle mnóstwo kompleksów i lęków. Rodzicu! Tylko, współpracując z logopedą możesz mu pomóc.
 

Wady zgryzu utrwalają wady wymowy, dlatego zgłoś się z dzieckiem do ortodonty, aby skorygował zgryz poprzez odpowiednio dobrany aparat.

PAMIĘTAJ, iż:

• Większość zaburzeń mowy można zlikwidować, bądź złagodzić, jeśli terapia rozpocznie się we wczesnym wieku dziecka.

• Wszelkie zabawy usprawniające język i mięśnie twarzy ułatwią twemu dziecku prawidłowy rozwój wymowy.

W naszej szkole opieką logopedyczną objęte są dzieci z opinią lub orzeczeniem wydanym przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną. Na zajęcia uczęszczają uczniowie, u których występują trudności w komunikowaniu się z otoczeniem spowodowane zaburzeniami artykulacji, niepłynnością mówienia, opóźnieniem rozwoju mowy i zostały wyłonione przez szkolnego logopedę  mgr Alicję Iwanowską w wyniku badań przesiewowych.

ROZWÓJ MOWY U DZIECI:

Dziecko 3 letnie, potrafi porozumieć się z otoczeniem, jego mowa jest już w pewnym stopniu ukształtowana, jednak jej rozwój odbywa się w dalszym ciągu i często pojawiają się błędy. Dziecko trzyletnie powinno już wymawiać wszystkie samogłoski ustne i nosowe, spółgłoski: p, b, m, f, w, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, h, t, t, d, n, l, ł, j. Pojawiają się również głoski takie jak: s, z, c, dz. Dziecko już umie wypowiadać większość z tych głosek poprawnie w izolacji, a w mowie potocznej zastępuje je zaś głoskami łatwiejszymi. Dziecko zmiękcza głoski: s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż na głoski: ś, ź, ć, dź. 
Najczęstsze błędy językowe pojawiające się u trzylatków, które mogą utrzymywać się do 5 roku życia, to:
* opuszczanie sylaby początkowej lub końcowej (zupa pomidorowa = zupa midolowa, lokomotywa - komotywa);

* przestawianie głosek w wyrazie (ławka = wałka);

* tworzenie nowych wyrazów (zadzwonić + telefonować = zatelefonić, żelazko = prasowaczka, oparcie krzesła = opieranka);

* głoska r może być wymawiana jako  j  lub  l , ewentualnie jako  ł ;

* zamiast  f  występuje często  ch  i odwrotnie.

Dziecko 4 letnie, potrafi już mówić o przeszłości i przyszłości. Zadaje mnóstwo pytań.

* utrwalają się głoski s, z, c, dz, dziecko nie powinno ich zamieniać na ich zmiękczone odpowiedniki ś, ż, ć, dż;

* głoski sz, ż, cz, dż dziecko może wymieniać na s, z, c, dz - jest to tzw. seplenienie fizjologiczne;

* pojawia się głoska r, choć jej brak nie powinien jeszcze niepokoić;

* może pojawić się tzw. hiperpoprawność związana z opanowaniem nowych, trudnych głosek np. zastępowanie głosek s, z, c, dz, przez sz, ż, cz, dż - np.: sztół, czukierek;

Dziecko 5 letnie, mowa dziecka w tym wieku powinna być zrozumiała a wypowiedzi dziecka wielozdaniowe

* dziecko potrafi już bezbłędnie powtórzyć sz, ż, cz, dż, choć w mowie potocznej mogą wciąż być zastępowane przez s, z, c, dz;

* głoska r powinna być już wymawiana, chociaż często pojawia się dopiero w tym okresie;

* wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo - skutkowe, są zwykle poprawne gramatycznie;

* dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów, opisać cechy przedmiotów i możliwość ich zastosowania;

* dziecko chętnie poprawia innych i samego siebie, szukając prawidłowego brzmienia wyrazu;

Dziecko 6 letnie. powinno już prawidłowo wymawiać wszystkie głoski, oraz powinno mieć opanowane mówienie:

* powinno poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r;

* umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa) oraz klasyfikować przedmioty pod względem wielkości, kształtu, koloru, ciężaru, funkcji użytkowej;

* dokonywać analizy i syntezy słuchowej wyrazów o prostej budowie fonetycznej (tzw. głoskowania);

* wyodrębniać głoski na początku, na końcu i w środku wyrazu;

* samodzielnie wymyślać wyrazy rozpoczynające się na daną głoskę;

* wyklaskiwać ilość sylab w wyrazie;

* określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, wewnątrz itp.);

* określać kierunek (do tyłu, na wprost, w bok itp.).

Należy pamiętać, że każde dziecko rozwija się we własnym, swoistym tempie i niewielkie opóźnienia rozwoju mowy nie powinny być powodem do niepokoju.